Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2016

Καλή χρονιά (ξανά μανά)

Το κακό στη γη δε θα σταματήσει. Υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει. Στα παραμυθια και στις ταινίες το καλό παντα νικά το κακό. Μακάρι να συνέβαινε κατι τέτοιο και στην καθημερινότητα μας. 
Βλεπω το φθόνο να φθείρει την καλοσύνη, τη ζήλια να ξεθωριάζει την αγαπη και ο μόχθος και κόπος κάποιων να δίνει σε άλλους τροφή. Και εδω καπου, δημιουργείται το δίλημμα: "εγω σε ποια κατηγορια ανήκω; "
Επαναπροσδιορισμός. Προσωπικότητας. 
Γινεται; 
Λεω πως οχι. Καποιες αρετές, καποια προτερήματα μα και ελαττώματα του ανθρώπου ειναι χαραγμένα στο DNA του. 
Πως να μάθει ο δοτικος άνθρωπος να  μη δίνει;
Πως να πείσεις αυτόν που στάζει αγαπη πως καποιοι θέλουν το κακό του;
Πως να δείξεις στον αφελή να φυλάσσεται απο τους πονηρούς; 
Πως να κανεις τον αυθόρμητο να το βουλώσει καποιες στιγμές; 
Αποδοχη. Του εαυτού μας. Απο εμας προς εμας. Κανεις άλλος δε θα μας αποδεχτεί, ουτε θα μας σώσει, ουτε θα μας αγαπήσει, ουτε θα μας ολοκληρώσει παρα μονο εμεις, προς εμας. 
Κι ας πέφτουμε στα πατώματα με τις λαθος επιλογές μας. Μαθαίνουμε!
Κι ας βλέπουμε τους κόπους μας να πανε στον βρόντο. Μαθαίνουμε!
Κι ας επωφελούνται αλλοι απο δικά μας δημιουργήματα. Μαθαίνουμε!
Κι ας γυρισει ο κοσμος ανάποδα ανα πάσα στιγμή! Δε θα αλλάξουμε! 
Ο καχύποπτος θα ζει παντα με ανααφαλειες. 
Ο μυστικοπαθής θα βλέπει παντου καποια σκευωρία εναντίον του. 
Και ο απατεώνας θα βριςκει παντα τον τροπο να γινεται αυτο που εκείνος θελει. 
Πόλεμοι και πρόσφυγες θα κατακλύζουν τον κοσμο, ηγέτες θα προσπαθούν να μας πείσουν πως θέλουν το καλο μας. 
Και η γη θα γυριζει με τον ίδιο τροπο, ο ήλιος θα βγαίνει καθε πρωι, και εμεις θα εξακολουθούμε να ειμαστε μια κουκκίδα στο σύμπαν και θα νομίζουμε πως ειμαστε ο κοσμος όλος. Αυτό ειναι ζωή. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το δικό μου απωθημένο...

Το δικό μου απωθημένο δεν έχει στόμα, μα έχει φωνή. Μια κραυγή που σου φωνάζει γύρισε. Το δικό μου απωθημένο δεν έχει μάτια, μα κρ...