Έρωτας σε άλλη διάσταση

Μεγαλώνοντας καθένας μας αναζητεί κάτι διαφορετικό στη ζωή του. Άλλος θέλει να γίνει γιατρός, άλλος δικηγόρος, άλλος υδραυλικός, πολλές αισθητικοί, κομμώτριες, τραγουδίστριες κ.ο.κ. ΟΛΟΙ μας όμως αναζητούμε τον έρωτα. Ψάχνουμε αυτόν τον άνθρωπο που θα γεμίσει τις ώρες και τις νύχτες μας, θα δώσει νέα πνοή σε ξεχασμένες αισθήσεις, θα ξεμπλοκάρει κάθε μπλοκαρισμένο κύτταρο του οργανισμού μας. Αυτόν που  με το χαμόγελό του θα βάλει μπρος τις μηχανές και θα ξανανιώσουμε… αυτόν τον ένα και μοναδικό έρωτα! Βλακείες των είκοσι να το πω τώρα αυτό ή παρατεταμένη ψευδαίσθηση των ταινιών; 

Πιστεύω στον έρωτα, εσύ;

Μην βιαστείς να μου απαντήσεις. Θέλω να είσαι εντελώς σίγουρος. Αλλιώς ο έρωτας των είκοσι κι αλλιώς των τριάντα. Ναι, γιατί κάπου εκεί στα τριάντα μπαίνουν κι άλλοι παράγοντες. Το στάτους, η δουλειά, τα λεφτά, το σπίτι, οι γονείς, το αυτοκίνητο, το σώμα, το μαλλί, η επικοινωνία, η αύρα, οι φίλοι, το σεξ, το χιούμορ, οι πρώην, το facebook, twitter, tinder.

Τι αλλάζει μέσα σε αυτή την δεκαετία;

Εμείς. Μικροί θέλαμε να μοιάσουμε στον πρίγκιπα και στην πριγκίπισσα. Στον Ηρακλή και τη Ζήνα. Η Τζέιν να βρει το Ταρζάν της.  Η Μαίρη Τζέιν τον Σπαιτερμαν. Θυμάστε; Θέλαμε να κρατήσουμε τα άστρα στην αγκαλιά μας, να πετάξουμε σαν τα πουλιά, να ταξιδέψουμε στον πλανήτη του μικρού πρίγκιπα, να βρούμε την αλεπού, να ζήσουμε κάποιες μέρες με τον Ιντιάνα Τζόουνς, να κολυμπήσουμε με τον Γουίνι. Κι ύστερα ήρθαν οι μέλισσες…  Ψύλλοι μπήκαν στα αυτιά μας, απογοητευτήκαμε που τα παραμύθια έχουν πάντα αίσιο τέλος ενώ η ζωή όχι, και η αναζήτηση του έρωτα αντικαταστάθηκε με την αναζήτηση του πλούτου. Και με τον πλούτο δεν εννοούμε τον πλούτο της καρδιάς μα καθαρά και μόνο το ρευστό. Γιατί όπως είναι γνωστό: η αγάπη δεν τρώγεται, μα τα λεφτά φροντίζουν να μας δίνουν τροφή.

Γιατί είμαι μόνος μου;

Γιατί η λίστα των θέλω σου δεν τελειώνει μήπως; 

Να βρεις και να στεριώσεις με έναν σύντροφο κατά παραγγελία είναι δύσκολο, πάντα κάτι θα λείπει, πάντα κάτι θα στραβώνει. Δεν υπάρχει το άλλο μισό, υπάρχει ο άλλος ολόκληρος άνθρωπος, σαν και εσένα. Τον αντέχεις;

Το μεγάλο ερώτημα! 

Τι θέλεις από τον σύντροφό σου;

Αγάπη, κατανόηση και επικοινωνία. (Κι αν είναι φτωχός ή με κάποια κιλά παραπάνω;)

Να γελάω, να είναι συμπαθητικός και να του αρέσουν τα ταξίδια. (Κι αν είναι λίγο μαζεμένος στα λόγια;)

Να έχει λεφτά, να είναι όμορφος και να με θέλει. (Κι αν μαζί με σένα θέλει κι άλλες δέκα;)

Είναι σημαντικό να ξέρεις τι σου λείπει κι αν γι αυτό και μόνο θες να έχεις μια σχέση. Αν σιχαίνεσαι την δουλειά σου, δεν μπορεί ένας σύντροφος να σου λύσει το πρόβλημά σου. Αν θες παρέα για να ταξιδεύεις, δεν πρέπει ντε και καλά να κάνεις σχέση για να 'χεις κάποιον να το κάνετε μαζί. Αν σου λείπει η αγκαλιά στο κρεβάτι, δε δημιουργείς σχέσεις της ώρας απλά για να το γεμίσεις. 

Έχω διαπιστώσει ότι μια σχέση βελτιώνει την ποιότητα της ζωής που ήδη κάνουμε και δεν αναπληρώνει αυτά που δε μας αρέσουν αλλά υπάρχουν στη ζωή μας. Στο χέρι το δικό μας είναι να ζούμε όπως θέλουμε μόνοι μας, χαράσσοντας το δρόμο μας να βρούμε και το ταίρι μας. Αυτόν τον άνθρωπο που μαζί οι δυο μας, σαν ομάδα, θα γίνουμε ακόμα καλύτεροι.

Κλείνοντας σκέψου κάποια ζευγάρια που έχεις στη ζωή σου. Ταιριάζουν 100%; Δεν νομίζω… Τι τους κρατά μαζί; Τα λεφτά, η δουλειά, τα κότερα, τα σπίτια, οι φίλοι; Μήπως η αγάπη; Γιατί στο τέλος αυτό και μόνο αυτό μένει.

Ας μη μηδενίζουμε τα θέλω των είκοσι κι ας βρούμε την δική μας τέλεια ισορροπία που δε θα διώχνει με τη μία μακριά, άτομα που ίσως αξίζουν μια ευκαιρία. Δώσε τη μωρέ και ας αποτύχεις, θα ξέρεις ότι το δοκίμασες και δεν πέτυχε! Τα ρίσκα πάνε μπροστά τον άνθρωπο. Ο φόβος τον κρατάει πίσω. 

Υπάρχει ο έρωτας. Σε κάθε ηλικία. Αλλίως τον χαίρεσαι στα είκοσι, αλλιώς στα τριάντα και αλλιώς στα πενήντα. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να τον απολαύσεις μακριά απο καλούπια, πρέπει, τι, πως και γιατί. Στον έρωτα εξάλλου δεν σκέφτεσαι ΝΙΩΘΕΙΣ!