Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2016

Έρωτας σε άλλη διάσταση



Μεγαλώνοντας καθένας μας αναζητεί κάτι διαφορετικό στη ζωή του. Άλλος θέλει να γίνει γιατρός, άλλος δικηγόρος, άλλος υδραυλικός, πολλές αισθητικοί, κομμώτριες, τραγουδίστριες κ.ο.κ. ΟΛΟΙ μας όμως αναζητούμε τον έρωτα. Ψάχνουμε αυτόν τον άνθρωπο που θα γεμίσει τις ώρες και τις νύχτες μας, θα δώσει νέα πνοή σε ξεχασμένες αισθήσεις, θα ξεμπλοκάρει κάθε μπλοκαρισμένο κύτταρο του οργανισμού μας. Αυτόν που  με το χαμόγελό του θα βάλει μπρος τις μηχανές και θα ξανανιώσουμε… αυτόν τον ένα και μοναδικό έρωτα! Βλακείες των είκοσι να το πω τώρα αυτό ή παρατεταμένη ψευδαίσθηση των ταινιών; 

Πιστεύω στον έρωτα, εσύ;

Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2016

Που είναι ο Θεός σου;



Τις τελευταίες μέρες διαβάζω (πάλι) διάφορα άρθρα κατά της Εκκλησίας, των παπάδων κλπ κλπ. Φωνές, μηνύσεις, ο συνήθης χαμός.

Η αλήθεια είναι πως στην ομάδα των θρήσκων ανθρώπων δεν ανήκω. Δεν πάω κάθε Κυριακή στην εκκλησία. Και δεν κοινωνώ με συχνότητα. Ούτε και εξομολογούμε τακτικά. Τα κάνω όμως ανά περιόδους και ομολογώ πως όταν το κάνω νιώθω καλά. Είχα την τύχη να γνωρίσω έναν άνθρωπο της εκκλησίας ο οποίος με έκανε να τα δω όλα αλλιώς. Κατέληξα λοιπόν στα εξής:

Άλλο η Εκκλησία και άλλο ο Θεός. Για μένα ο Θεός είναι ΕΝΑΣ είτε λέγεται Αλλάχ, είτε λέγεται Βούδας, είτε Μήτσος. 

Όλοι μας κρύβουμε ένα θεό μέσα μας.

Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2016

Αγάπη δίνουμε, αγάπη θέλουμε στη ζωή μας.



Προσπαθώ μέρες τώρα να γράψω κάτι πάνω στο «αγάπη δίνεις, αγάπη θα λάβεις». Και ομολογώ πως δυσκολεύομαι. Ίσως και γι αυτό να γίνεται τούτος ο πρόλογος τώρα. Μπας και μπουν οι σκέψεις σε μια σειρά και αποτυπωθούν στο χαρτί. Γιατί; Γιατί αυτό είναι το μπλογκ μου και μπορώ να γράφω ότι γουστάρω.

Πέρασα που λες μέρες και νύχτες ατελείωτες με ανθρώπους που αγάπησα και λάτρεψα προκειμένου να τους δω να χαμογελούν. Ω ναι! Είχα την τάση να νταντεύω όσους μου έδειχναν πως είναι αδύναμοι. Λες και μπορούσα να σώσω όλο τον κόσμο. Δεν μπορώ να κάνω κάτι γι αυτό είναι κληρονομικό. Είμαστε οι σωτήρες του κόσμου. Ας βοηθήσουμε όσο μπορούμε. Και εφόσον έχω και την τάση να δένομαι με αρκετούς, άκουγα. Άκουγα και ενίοτε πάλευα να αλλάξω μια κατάσταση. Αδύνατον. Αδύνατον, επειδή δεν είναι όλα στο χέρι μας. Αλλά αυτό το μαθαίνεις μεγαλώνοντας.

Το δικό μου απωθημένο...

Το δικό μου απωθημένο δεν έχει στόμα, μα έχει φωνή. Μια κραυγή που σου φωνάζει γύρισε. Το δικό μου απωθημένο δεν έχει μάτια, μα κρ...